Tak się boję.

To wszystko wina sorki B. Tak. Jej i wyłącznie jej wina. Dobra, wcale nie jej, ale lepiej jest zwalić na kogoś, szczególnie gdy się go nie cierpi. Ale dzisiejsza lekcja fizyki była niewątpliwie katalizatorem mojego strachu i zwątpienia. W ciągu czterdziestu pięciu minut uleciał ze mnie cały entuzjazm nowoszkolnoroczny.
Wyszłam zrezygnowana i z uczuciem, że sobie nie poradzę.
Że znowu fizyka będzie dla mnie czarną magią. Że nie wyrobię się z nauką biologii, chemii, matmy i polskiego (o angielski akurat jestem spokojna, chociaż to). A przecież oprócz tego są jeszcze inne arcyważne przedmioty, z których wypada mieć przyzwoite oceny. Że korki. Nauka, nauka, nauka. Wszelkie sprawy klasowe, za które stanę się odpowiedzialna. Studniówka. Matura. Aaaaaaa !
Jestem przerażona.
Serio.

Pod oknem mam okopy. O 19.30 jest już ciemno. „Lalka” szczerzy zęby na półce. Psuje mi się spacja. Puszą włosy. Skasowałam plejlisty. I kolec od cytryny wbił mi się w nogę.

Cholera, a to dopiero początek.

Ach, i tak na marginesie- nie piszę tego, żebyście mnie pocieszali. Po prostu miło wrócić do idei fotobloga, na którym pisałam to, co leży mi na sercu, tudzież wątrobie.

Happysad- Tak się boję

Idealna.