Huśtawki przed-jesienne.

Jesień. Wymarzona, upragniona, wytęskniona jesień powoli się zbliża. Czuję ją rano, gdy idę do szkoły i w wieczornej mgle. Widzę, w każdym spadającym liściu- a jest ich już coraz więcej. Słyszę, w głosie wokalisty Happysadu, bo musicie wiedzieć (i wierzyć),że zespól ten jest ewidentnie jesienny. Tak jak Coma zimowa, Muchy wiosenne, a Kombajn letni.

 A ja zamiast cieszyć się tą jesienią mam ’humorki’. Autentycznie, wpadłam w jakąś huśtawkę, lub jak kto woli, karuzelę nastrojów. Byle drobiazg potrafi doprowadzić mnie do irytacji lub gniewu, by za chwilę inny drobiazg wprowadził mnie w iście szampański humor. Pierwszaki mnie wkurzają, irracjonalne pytania, wymyślone przez Kostka dla Agaty, śmieszą aż do przesady- dziwne to wszystko.

 Jeśli mogę ufać sobie i wcześniejszym doświadczeniom, powinno mi przejść samoistnie za parę dni.

Gorzej, jeśli dni zamienią się w tygodnie, a i tak bywało.

Wtedy dopiero będzie wesoło.